Stapels (stacks) in macOS Mojave

MacOS Mojave kent diverse nieuwe functies, waaronder de mogelijkheid om je bureablad er net weer wat georganiseerder uit te laten zien. Stapels (ofwel Stacks) in goed Engels groepeert soorten documenten.
Eigenlijk moet je je bureaublad op een computer alleen gebruiken voor het plaatsen van de hoogstnoodzakelijke snelkoppelingen en bestanden. Hou het voor de rest zo schoon mogelijk. Dat houdt de zaak niet alleen overzichtelijk, maar zorgt ook voor onnodig trage opbouw van het geheel. Wel kan je natuurlijk tijdelijk bestanden op het bureaublad bewaren, daarmee wordt het een soort prikbord voor je lopende project waar je aan werkt. Zodra je klaar bent met de klus gooi je alle dan niet meer nodige bestanden in de prullenbak, of je hevelt ze over naar een speciaal daarvoor aangemaakte projectmap elders op de harde schijf of een NAS. Als je jezelf die werkwijze aanleert heb je niet alleen altijd een schoon bureaublad, maar is de kans ook een heel stuk kleiner dat je bestanden kwijt raakt of niet meer terug kunt vinden. Toch zullen notoire bureraubladvervuilers nooit helemaal zijn uit te roeien. Voor hen heeft Apple in macOS Mojave toch iets bedacht om wat meer orde in de chaos te creëren: Stapels ofwel Stacks. Hierbij worden soortgelijke documenten zoals bijvoorbeeld afbeeldingen samengevoegd tot een pictogram dat eruit ziet als een stapeltje. Om deze feature te activeren klik je eerst op een leeg stukje bureaublad. Klik vervolgens in het Finder menu in de menubalk onder Weergave op Gebruik stapels.

Gebruik

Schrik niet: mogelijk verandert de rangschikking van pictogrammen op je bureaublad drastisch. Logisch, want bij elkaar behorende bestanden zijn op één hoop geveegd. Ze zijn makkelijk toegankelijk door simpelweg op het pictogram van zo'n stapel te klikken. Zodra je dat doet vouwt het snel open en zijn alle afzonderlijke bestanden weer zichtbaar. Je kunt ze dan gebruiken zoals je gewend bent. De bestanden weer terugstapelen doe je door nogmaals op het verzamelpictogram te klikken. Wat ons betreft is het een truc waar je wel van moet houden. Zeker als je gewend bent dat bepaalde bestanden of snelkoppelingen op een bepaalde plek staan, moet je je even helemaal opnieuw oriënteren. Ook verspringt alles weer zodra je een stapel 'opent'. Het is dus echt een optie die voor de een een zegen en voor de ander een vloek zal zijn. Het is daarom waarschijnlijk ook niet voor niets dat Apple de mogelijkheid tot stapelen in Mojave niet standaard heeft ingeschakeld. Proberen kan echter geen kwaad, als het je niet bevalt klik je nogmaals op een leeg stukje bureaublad. En dan in de Finder-menubalk onder Weergave wederom op Gebruik stapels, waarna alles weer bij het oude is.

PA-1650-78 ADP-65GD B laptop adapter voor Asus X551 X551M X551CA X551MA X551MA-DS21Q
A12-120P1A laptop adapter voor Chicony Hasee K560 K590S i7
DELL 4GVGH voor DELL XPS 15 9550 4GVGH 1P6KD Li-ion 84Wh 11.4V
DELL 90V7W voor Dell XPS 13 5K9CP DIN02 JD25G Li-ion 56wh 7.6V
CLEVO 6-87-W370S-4271 W370BAT-8  voor Clevo W350ET W350ETQ serie Li-ion 5200mah/76.96Wh 14.8V
DELL 4GVGH  voor DELL XPS 15 9550 4GVGH 1P6KD Li-ion 84Wh 11.4V
DELL FRR0G K4CP5  voor DELL Latitude E6320 serie(All) Li-ion 5200mah 11.1v

Screenshots maken in macOS Mojave

Het vastleggen van screenshots in de nieuwste versie van macOS - Mojave - is een stukje veelzijdiger geworden. Zo kan je - eindelijk - de muiscursor 'meenemen' en ook is een instelbare vertraging mogelijk.
Het maken van een screenhot (schermafbeelding) in macOS Mojave is net weer wat veelzijdiger geworden. De truc zit hem in een nieuwe sneltoets: Command-Shift-5. Komen we zo op terug. De oude sneltoeten voor het maken van een screenshot blijven trouwens ook gewoon werken. Ten eerste is er Command-Shift-3 voor het vastleggen van het volledige scherm. En ook Command-Shift-4 voor het vastleggen van een selectie werkt nog prima. Druk je echter op de beloofde Command-Shift-5dan verschijnt een nieuw paneel in beeld. Klik hierin allereerst eens op Opties. Door op Toon muisaanwijzer te klikken zie je voortaan ook je muisaanwijzer op gemaakte screenshots. Echter: dit trucje werkt alléén bij het maken van een screenshot van het volledige scherm. En - vanuit het paneel - ook alleen als je kiest voor een vertraging voorafgaand aan het maken van de schermafbeelding. Dat regel je door een stukje hoger in hetzelfde menu Opties voor 5 of 10 seconden te kiezen. Ook is het mogelijk om in dit menu de standaard opslaglocatie van de gemaakte screenshot te kiezen.

Maken en bewerken

Het aardige is dat de gemaakte instelling wat betreft de muiscursor eenmaal ingeschakeld ook van kracht blijft als je op Command-Shift-3 drukt. Ofwel: de snelle en gebruikelijke manier om een screenshot van het hele scherm te maken. Je hoeft dus niet steeds via de wat omslachtige manier van Command-Shift-5 te werken. Ook nieuw is verder dat er een tussenstap betreffende het maken van screenshots bij is gekomen in macOS Mojave. Gebruikers van iOS kennen 'm al: er verschijnt een paar seconden lang een miniatuurtje van de screenshot rechtsonder in beeld. Doe je niks, dan verdwijnt dit vanzelf en wordt de afbeelding bewaard op de eerder gekozen locatie. Klik je op het miniatuurtje, dan kan de screenshot bewerkt worden. Kies uit gereedschappen als een pen, of voeg tekst toe. Ben je klaar, dan klik je op Gereed en je screenshot inclusief annotaties wordt bewaard. Overigens nog een gouden tip tot slot. Gebruik je - net als wij - een andere tool voor het maken van screenshots, dan is het even opletten welke sneltoets je hieraan hebt toegewezen voor het vastleggen van een schermafbeelding. In de vorige versie van macOS hadden wij namelijk bedacht dat Command-Shift-5 best een handige sneltoets voor het door ons gebruikte Snagit was. Het kostte even wat hoofdbrekens om te achterhalen waarom dit in macOS Mojave ineens leidde tot een wat chaotisch werkend Snagit na een druk op deze sneltoets... Uiteindelijk hebben we Command-Shift-7 toegewezen aan het programma, waarna alles weer werkt als een zonnetje.

YAESU FNB-58  voor YAESU VX-5R VX-7R VX-5E VX-7E VXA-710 Li-ion 1500mAh 7.4V
ASUS C21N1423  voor ASUS F302LJ X302L X302LJ F302U R301LA-FN063H Li-ion 38Wh 7.6V
PA-1650-78 ADP-65GD B laptop adapter voor Asus X550LB-NH52 R33030 N17908EXA1208UH EXA1208EH
CLEVO 6-87-W370S-4271 W370BAT-8  voor Clevo W350ET W350ETQ serie Li-ion 5200mah/76.96Wh 14.8V
BOSE 88796  voor Bose Soundlink Mini 2 Pack Li-ion 2230mAH/17Wh 7.4V
BOSE 404600  voor Bose SOUNDLINK I II III Li-ion 2300mah 11.1V/12.4v

Meer informatie over een bestand in macOS

Wil je alles wat er zo ongeveer te achterhalen valt over een bestand in macOS bekijken, dan kan dat op een eenvoudige manier.
Soms kom je in Finder of op je macOS bureaublad een bestand tegen waarvan het doel niet helemaal duidelijk (meer) is. Of opent het na een dubbelklik niet in het programma dat je zou willen. Dat is allemaal eenvoudig te achterhalen of aanpassen via een rechter muisklik op het betreffende bestand. Klik (dus) met de rechter muisknop eens op een bestand (in Finder of waar dan ook) en klik vervolgens in het geopende contextmenu op Toon Info. Een (lang) langwerpig verticaal venster opent met alle informatie over het geselecteerde bestand die je maar kunt wensen. Bovenaan vind je de meest belangrijke zaken, zoals bestandstype en grootte. Gaat het om een afbeelding, dan vind je bij Meer info ook nog aardige extraatjes als de resolutie, eventueel het merk en type camera waarmee een foto gemaakt is en meer. Deze laatste gegevens worden overigens uit de zogeheten EXIF-data gehaald die vrijwel iedere camera bij het maken toevoegt aan de afbeelding.

Standaardprogramma

Een stukje lager in het Info-venster van macOS wordt het onder Open metinteressant. Hier kan je namelijk het standaardprogramma instellen waarmee je een bepaald bestandstype wilt openen. Gebruik je bijvoorbeeld een specifieke fotoviewer, dan wil je waarschijnlijk niet dat een afbeelding telkens in de standaard voorvertoning van macOS wordt geopend. Selecteer daarvoor eerst het gewenste programma onder Open met. Komt jouw programma niet voor in het lijstje, klik dan op Andere en selecteer het gewenste programma in de software-lijst. Klik dan op Wijzig alles... en tot slot in het geopende venster op Ga door. vanaf nu opent het bestandstype waarvan je de info hebt opgevraagd na een dubbelklik standaard in het gewenste programma! Je kunt dit voor elk soort bestandstype regelen, waarmee je je systeem weer net een stukje meer naar eigen hand zet.

ACDP-100D01 laptop adapter voor Sony Vaio PCGA AC19V4 ACDP-100D01
BOSE 88796  voor Bose Soundlink Mini 2 Pack Li-ion 2230mAH/17Wh 7.4V
HAIER A31-B34  voor haier s500 serie medion serie/Drive accu  Li-ion 2334mah 11.1V
ADS-40FSG-19 laptop adapter voor LG E1948S E2242C E2249 E1948 PC
504965-001 laptop adapter voor HP Desktop Power Supply unit PSU 504965-001 PC8044 220W HP-D2201C0 New
TOSHIBA PA5208U-1BRS voor Toshiba Satellite L55W-C serie  Li-ion 3860mAh/45Wh 10.8V

Handige sneltoetsen voor macOS

Net als Windows (en natuurlijk ook Linux) kent macOS eveneens een flink aantal sneltoetsen. Handig voor - ehm - het snelle werk.
Sneltoetsen - ofwel toetscombinaties - kunnen in sommige gevallen erg handig zijn. Met name als je aan het tekstverwerken bent hoef je dan niet steeds naar de muis te grijpen. Vooral de volgende toetscombinaties komen erg van pas bij dit klusje:
Command + C = kopieer geselecteerde tekst
Command + V = Plak eerder gekopieerde tekst
Command + X = Knip geselecteerde tekst.
Voor de overstappers van Windows naar macOS bovendien makkelijk te onthouden, want zoals je ziet is de Control-toets uit Windows simpelweg vervangen door de Command-toets. Dat geldt voor het grootste deel van de veelgebruikte toetscombinaties, dus dat leer je snel. Nog wat voorbeelden:
Command + A = selecteer alles
Command + P = druk af (print)
Command + T = open een nieuw tabblad
Command + S = bewaar geopende bestand of document (save)
Specifiek voor de Mac is verder de toetscombi Option + Command + Esc. Hiermee sluit je een dwarsliggend (vastgelopen) programma af ('force quit'). Doe dit nooit zomaar 'out of the blue' en geef een programma ook even de tijd om wellicht wat lopende en meer complexe zaken af te werken. Ook praktisch is verder de toetsencombinatie Command + Shift + 3; hiermee maak je een schermfoto (screenshot) die vervolgens op het bureaublad bewaard wordt. Wil je slechts een deel van het scherm vastleggen, dan gebruik je Command + Shift + 4. Na een druk op deze combinatie kan je met de muis het gewenste schermdeel selecteren waarna het bewaard wordt als afbeeldingsbestand op het bureaublad.

Tekstbewerking

Voor het bewerken van tekst komen de volgende combinatie goed van pas:
Command + B = vette tekst (bold)
Command + I = schuine tekst (italics)
Command + U = onderstreepte tekst (underline)
Nogmaals op de sneltoets drukken stopt de gekozen opmaak weer. Combineren is uiteraard mogelijk.
Er is nog veel meer aan sneltoetsen beschikbaar, een uitgebreid overzicht vind je op deze help-pagina van Apple zelf. Veel van de toetsen zal je nooit gebruiken, maar een aantal basiscombi's zoals hier genoemd blijken ongetwijfeld al snel onmisbaar! Veel van de sneltoetsen werken trouwens ook op een iPad (of desnoods iPhone) via een extern toetsenbord.

DELL XCMRD 0MF69   voor DELL Inspiron 14 serie DELL Inspiron 14R 14-3421 serie li-ion 40WH 14.8V
TOSHIBA PA5149U-1BRS  voor Toshiba Tecra Z40T-A1410 Z50-A-11H Li-ion 60Wh/3860mAh 14.4V
504965-001 laptop adapter voor HP Desktop Power Supply unit PSU 504965-001 PC8044 220W HP-D2201C0 New
DELL 245RR T0TRM  voor Dell XPS 15 9530 Precision M3800 Li-ion 91Wh/9cell 11.1V
HP SE03XL  voor HP HSTNN-LB7G HSTNN-UB6Z TPN-Q171 849568-421 849908-850 Li-ion 41.5Wh 3450mAh 11.55V
ASUS A41-X550E  voor Asus X450 X450E X450J X450JF A450J A450JF A450E F450E K550E Li-ion 44WH/2950mAh 14V/15V

Geluidsinstellingen in macOS

Voor velen is geluid slechts geluid. Maar ook in macOS zijn er wat geluidsinstellingen betreft nog best wat interessante instellingen te vinden.
Om de geluidsinstellingen van macOS te bereiken klik je linksboven in beeld in de menubalk op het appeltje en daarna op Systeemvoorkeuren. In het daarop geopende venster klik je op Geluid. Wat om te beginnen erg handig is, is de optie Toon volume in menubalk aanzetten. Je ziet dan een klein speakertje rechtsboven in de menubalk verschijnen. Door hierop te klikken opent een eenvoudige volumeregelaar. Ideaal, want zo kan je razendsnel het geluidsvolume met de muis regelen zonder knoppengedruk op het toetsenbord. Zo heel af en toe verdwijnt dat pictogram overigens spontaan, je weet nu waar de optie zit om het weer mee terug te halen. Klik nu in het venster op het tabblad Invoer. Hier regel je het microfoonvolume. Ofwel: de 'gevoeligheid' van de microfoon. Ben je eens aan het Skypen of in de weer met FaceTime en de tegenpartij verstaat je slecht, dan is dit meestal de regelaar die je moet hebben. Vaak volstaat een eindje naar rechts schuiven; in een uitzonderlijk geval moet je het geluid in verband met vervorming wat zachter zetten. Maar dan ben je vast flink aan het schreeuwen.
Tot slot is het mogelijk om het standaard waarschuwingssignaal van macOS naar smaak aan te passen. Klik daarvoor op Geluidseffecten en kies iets van je gading. Nog meer geluidsinstellingen vind je door in Finder onder Programma's en Hulpprogramma's op Audio/MIDI-configuratie te klikken. Klik in het geopende venster links op Ingebouwde uitgang (we gaan er voor het gemak even van uit dat je geen externe USB-geluidskaart of iets dergelijks hebt aangesloten). Je ziet nu een standaard op een samplefrequentie van 44,1 kHz ingestelde 'Structuur'. Je kunt deze samplefrequentie verhogen naar maximaal 96 kHz. Een hogere samplefrequentie betekent dat ook hogere frequenties (hoger dan de net iets meer dan 20 kHz behorende bij een samplefrequentie van 44,1 kHz) afgespeeld kunnen worden. Of dat heel zinvol is laten we in het midden, behalve uw huisdier horen velen die hoge frequenties toch niet. En er is een ander probleem: het meeste bronmateriaal - zeker de welbekende mp3'tjes, maar ook de iTunes-tracks - zijn allemaal opgenomen met een samplefrequentie van 44,1 kHz. Stel je dan ook een hogere samplefrequentie in, dan moet er 'gedownsampled' worden wat de geluidskwaliteit ook weer niet ten goede komt. Ons advies: laat die 44,1 kHz staan en wijzig deze alleen als je heel precies weet wat je aan het doen bent. De bitdiepte (standaard 24 bits) moet je wel zonder meer laten staan. Mocht je eens een track in een 24-bits resolutie tegenkomen (denk ook aan filmgeluid) dan hoor je daar vaak wel het verschil tussen 16 bits (cd-kwaliteit) en 24 bits. Enfin, over geluidskwaliteit, hi-res-geluid en alle daarbij behorende instellingen is een boek vol te schrijven. We gaan hier heel kort door de bocht, maar nogmaals: als je weet wat je doet kun je hier je slag slaan!

Virtueel surroundgeluid

Klik op de knop Configureer luidsprekers en je kunt achter Configuratie kiezen uit Stereo en 2.0 Surround. Met die laatste optie geactiveerd krijg je bij het afspelen van surroundfilms - als het goed is - een kunstmatig surroundgeluid voorgeschoteld. Voor de liefhebbers zijn het linker- en rechterkanaal te verwisselen, of kun je één kanaal door beide speakers laten weergeven. Kwestie van onder de speakers het gewenste kanaal kiezen. Standaardconfiguratie is linkerkanaal 1 en rechterkanaal 2. Mocht je in dit onderdeel iets aangepast hebben, vergeet dan niet op Pas toe te klikken. Verder is het mogelijk om - een stapje hoger - het volume van het linker- en rechterkanaal apart in te stellen, mocht je daar behoefte aan hebben. Blijft over de microfoon. Ook hier adviseren we je de kwaliteitsinstellingen achter Structuur te laten staan. Sowieso hebben de ingebouwde microfoons in je iMac of Macbook geen al te hoge kwaliteit, ze zijn vooral geoptimaliseerd voor spraak. Niks mis mee, dat is ook precies het doel van die dingen. Tot slot zal je bij het aansluiten van externe DAC's (Digitaal Analoog Converter) of zelfs een complete externe geluidskaart meer opties tegenkomen in alle configureerbare geluidsonderdelen van macOS. Hoor je bijvoorbeeld niks uit je net aangesloten externe USB-speakers, maar wel nog steeds uit je Mac, dan is het zaak om de genoemde configuratieonderdelen even na te lopen. En als standaarduitgang (bijvoorbeeld) voor die externe speakers te kiezen.

DELL YFDF9  voor Dell Latitude 3340 3350 Li-ion 5800mah/65Wh 11.1V
ADS-40FSG-19 laptop adapter voor LG E1948S E2242C E2249 E1948 PC
HP TE03XL  voor Hp Pavilion 15 UHD Li-ion 61.6Wh 11.55 V
ADS-40FSG-19 laptop adapter voor LG E1948S E2242C E2249 E1948 PC
DELL MR90Y voor Dell Inspiron 14 (3421) 14r(5437) 15(3537) 17 15R 17R li-ion 65Wh/6cells 11.1V
BOSE 404600 voor Bose SOUNDLINK I II III Li-ion 2300mah 11.1V/12.4v

Geluidsinstellingen in macOS

Voor velen is geluid slechts geluid. Maar ook in macOS zijn er wat geluidsinstellingen betreft nog best wat interessante instellingen te vinden.
Om de geluidsinstellingen van macOS te bereiken klik je linksboven in beeld in de menubalk op het appeltje en daarna op Systeemvoorkeuren. In het daarop geopende venster klik je op Geluid. Wat om te beginnen erg handig is, is de optie Toon volume in menubalk aanzetten. Je ziet dan een klein speakertje rechtsboven in de menubalk verschijnen. Door hierop te klikken opent een eenvoudige volumeregelaar. Ideaal, want zo kan je razendsnel het geluidsvolume met de muis regelen zonder knoppengedruk op het toetsenbord. Zo heel af en toe verdwijnt dat pictogram overigens spontaan, je weet nu waar de optie zit om het weer mee terug te halen. Klik nu in het venster op het tabblad Invoer. Hier regel je het microfoonvolume. Ofwel: de 'gevoeligheid' van de microfoon. Ben je eens aan het Skypen of in de weer met FaceTime en de tegenpartij verstaat je slecht, dan is dit meestal de regelaar die je moet hebben. Vaak volstaat een eindje naar rechts schuiven; in een uitzonderlijk geval moet je het geluid in verband met vervorming wat zachter zetten. Maar dan ben je vast flink aan het schreeuwen.
Tot slot is het mogelijk om het standaard waarschuwingssignaal van macOS naar smaak aan te passen. Klik daarvoor op Geluidseffecten en kies iets van je gading. Nog meer geluidsinstellingen vind je door in Finder onder Programma's en Hulpprogramma's op Audio/MIDI-configuratie te klikken. Klik in het geopende venster links op Ingebouwde uitgang (we gaan er voor het gemak even van uit dat je geen externe USB-geluidskaart of iets dergelijks hebt aangesloten). Je ziet nu een standaard op een samplefrequentie van 44,1 kHz ingestelde 'Structuur'. Je kunt deze samplefrequentie verhogen naar maximaal 96 kHz. Een hogere samplefrequentie betekent dat ook hogere frequenties (hoger dan de net iets meer dan 20 kHz behorende bij een samplefrequentie van 44,1 kHz) afgespeeld kunnen worden. Of dat heel zinvol is laten we in het midden, behalve uw huisdier horen velen die hoge frequenties toch niet. En er is een ander probleem: het meeste bronmateriaal - zeker de welbekende mp3'tjes, maar ook de iTunes-tracks - zijn allemaal opgenomen met een samplefrequentie van 44,1 kHz. Stel je dan ook een hogere samplefrequentie in, dan moet er 'gedownsampled' worden wat de geluidskwaliteit ook weer niet ten goede komt. Ons advies: laat die 44,1 kHz staan en wijzig deze alleen als je heel precies weet wat je aan het doen bent. De bitdiepte (standaard 24 bits) moet je wel zonder meer laten staan. Mocht je eens een track in een 24-bits resolutie tegenkomen (denk ook aan filmgeluid) dan hoor je daar vaak wel het verschil tussen 16 bits (cd-kwaliteit) en 24 bits. Enfin, over geluidskwaliteit, hi-res-geluid en alle daarbij behorende instellingen is een boek vol te schrijven. We gaan hier heel kort door de bocht, maar nogmaals: als je weet wat je doet kun je hier je slag slaan!

Virtueel surroundgeluid

Klik op de knop Configureer luidsprekers en je kunt achter Configuratie kiezen uit Stereo en 2.0 Surround. Met die laatste optie geactiveerd krijg je bij het afspelen van surroundfilms - als het goed is - een kunstmatig surroundgeluid voorgeschoteld. Voor de liefhebbers zijn het linker- en rechterkanaal te verwisselen, of kun je één kanaal door beide speakers laten weergeven. Kwestie van onder de speakers het gewenste kanaal kiezen. Standaardconfiguratie is linkerkanaal 1 en rechterkanaal 2. Mocht je in dit onderdeel iets aangepast hebben, vergeet dan niet op Pas toe te klikken. Verder is het mogelijk om - een stapje hoger - het volume van het linker- en rechterkanaal apart in te stellen, mocht je daar behoefte aan hebben. Blijft over de microfoon. Ook hier adviseren we je de kwaliteitsinstellingen achter Structuur te laten staan. Sowieso hebben de ingebouwde microfoons in je iMac of Macbook geen al te hoge kwaliteit, ze zijn vooral geoptimaliseerd voor spraak. Niks mis mee, dat is ook precies het doel van die dingen. Tot slot zal je bij het aansluiten van externe DAC's (Digitaal Analoog Converter) of zelfs een complete externe geluidskaart meer opties tegenkomen in alle configureerbare geluidsonderdelen van macOS. Hoor je bijvoorbeeld niks uit je net aangesloten externe USB-speakers, maar wel nog steeds uit je Mac, dan is het zaak om de genoemde configuratieonderdelen even na te lopen. En als standaarduitgang (bijvoorbeeld) voor die externe speakers te kiezen.

HP TE03XL  voor Hp Pavilion 15 UHD Li-ion 61.6Wh 11.55 V
ADS-40FSG-19 laptop adapter voor LG E1948S E2242C E2249 E1948 PC
DELL MR90Y voor Dell Inspiron 14 (3421) 14r(5437) 15(3537) 17 15R 17R li-ion 65Wh/6cells 11.1V
BOSE 404600 voor Bose SOUNDLINK I II III Li-ion 2300mah 11.1V/12.4v
CLEVO 6-87-W370S-4271 W370BAT-8 voor Clevo W350ET W350ETQ serie Li-ion 5200mah/76.96Wh 14.8V
DA-50F25 laptop adapter  voor LG NB3740 S34A1-D Sound Bar

Tips en trucs voor Pages in macOS

macOS krijgt standaard het programma Pages meegeleverd, onderdeel van de gratis iWork office suite. Het is een verrassend veelzijdige tekstverwerker (en office-pakket) dat nauwelijks onder doet voor bijvoorbeeld Microsoft Office als het gaat om dagelijkse klussen.
iWork is een suite bestaande uit tekstverwerker Pages, spreadsheet Numbers en presentatieprogramma Keynotes. Dat laatste programma is sowieso aanbevelenswaardig als je regelmatig presentaties maakt en over een Mac beschikt. Het levert weer net wat andere effecten en mogelijkheden op dan het standaard en tamelijk uitgekauwde PowerPoint van Microsoft. Praktisch is dat de hele suite ook in mobiele vorm voor iOSbeschikbaar is. Presentaties of andere documenten onderweg meenemen is daardoor een eitje. We duiken in dit artikel even in Pages, gewoon om eens te laten zien wat het programma kan. Als je Pages start klik je in het venster Aan de slag op de knop Nieuw document. Kies vervolgens uit een scala aan voorgebakken sjablonen waar mee je in een handomdraai een aantrekkelijke brief of compleet boek in elkaar zet. Kies bijvoorbeeld onder Nieuwsbrieven eens voor Nieuwsbrief - school, klik aansluitend op de knop Kies.

Tikken maar

Je ziet direct waartoe Pages in staat is. Een strak vormgegeven voorbeeld van de beoogde nieuwsbrief verschijnt. Jij hoeft alleen de voorgebakken teksten nog aan te passen. Ook de afbeeldingen zijn naar wens aanpasbaar. Klik simpelweg op een tekstblok en doe je ding. Om een afbeelding aan te passen klik je op het symbooltje rechtsonder bij zo'n afbeelding, en kies je vervolgens iets uit je eigen fotocollectie. Rechts van het document zie je de opmaakmogelijkheden, inclusief stijlen. Een overzicht van de beschikbare stijlen zie je door op het naar beneden gerichte driehoekje achter- in dit geval - Hoofdtekst te kiezen. Het aantal beschikbare stijlen verschilt per sjabloon. Maak gebruik van stijlen om een consistent ogend document te maken.

Woorden tellen

Vaak moet een werkstuk, artikel of boek voldoen aan een (maximaal of minimaal) aantal woorden. Tik in de menubalk van Pages in het menu Weergave op Toon aantal woorden. Door op de pijltjes rechts van het woordtelblokje onderaan de pagina te klikken kan je ook zaken als aantal pagina's enzovoorts kiezen. Zo weet je precies waar je aan toe bent; de teller loopt live mee.

Opslaan, exporteren en importeren

Pages kan overweg met het welbekende Microsoft Word bestandsformaat, .doc(x). Zowel openen als bewaren is mogelijk. Hou daarbij wel rekening met het feit dat er mogelijk kleine verschillen optreden als iemand jouw in Pages als Worddocument opgeslagen bestand in Microsoft Word opent. Ook andersom geldt dat een Worddocument er in Pages mogelijk nét iets anders uit ziet. Aan dat euvel leiden alle alternatieve kantoorpakketten omdat Microsoft een gesloten bestandsformaat gebruikt. Wil je helemaal op safe spelen als het gaat om het goed overkomen van de layout, bewaar je document dan naast in het huiseigen formaat van Pages ook als PDF. Dat doe je door in het menu Archief van Pages onder Exporteer naarvoor Pdf... te kiezen. Het is trouwens in ditzelfde menu dat je ook de exporteer naar Word-functie vindt. Last but not least zie je hier ook de export-mogelijkheid naar ePUB-formaat. Ofwel: publiceer je eigen e-books vanuit Pages!

BOSE 063404 voor BOSE SOUNDLINK Mini I serie Li-ion 2230mAH/17Wh 7.4V
MOTOROLA 55-060112-05 voor Symbol MOTOROLA MC3000 MC3100 MC3090 IMAGER Scanner li-ion 2740mah 3.6V/3.7V
HP KI04 voor HP Pavilion 14/15/17-AB000 HSTNN-LB6S/DB6T 800049-001 Li-ion 2600mAh 14.8V
APPLE A1582  voor Apple MacBook Pro Retina 13" A1502 2015 Li -ion 74.9WH/6559mAH 11.42V
DA24NM130 laptop adapter voor Dell Venue 7 8 10 11 Pro Tablet
608431-001 608431-002 laptop adapter voor HP Compaq 8740w i5-540M 17.0 320/2GB PC

Virtualisatie: Windows, Linux en macOS op één pc

Standaard staat er op een pc één besturingssysteem. Gebruik je de pc, dan gebruik je dat besturingssysteem. Met multiboot is het wel mogelijk meerdere besturingssystemen op één pc te installeren, maar je kunt die dan niet gelijktijdig gebruiken, wat de gebruiksmogelijkheden enorm beperkt. Virtualisatie biedt die mogelijkheid wel. Met virtualisatie gebruik je de kracht van moderne computers maximaal. Wat virtualisatie is, hoe het werkt en hoe je het gebruikt vertellen we je in dit artikel.
Bij meerdere besturingssystemen op één pc denk je al snel aan een dual- of multiboot-systeem. Op een multiboot-systeem installeer je na het eerste besturingssysteem een tweede of derde (en misschien wel vierde) besturingssysteem elk apart op de pc. Daarna beslis je elke keer bij het starten van de pc welk besturingssysteem je daarna wilt gebruiken. Multiboot heeft als voordeel dat het actieve besturingssysteem de volledige rekenkracht van de pc kan benutten. Maar het heeft ook een belangrijke beperking: je hebt nooit meerdere besturingssystemen tegelijk actief, altijd maar één. Wil je iets in een ander besturingssysteem doen, dan moet je de huidige sessie afsluiten en de pc opnieuw opstarten. Informatie die je van het ene naar het andere besturingssysteem wilt meenemen, moet je eerst opslaan en toegankelijk maken. Virtualisatie kent deze nadelen niet, bij virtualisatie zijn de besturingssystemen tegelijk actief.

01 Wat is virtualisatie?

Bij virtualisatie installeer je eerst gewoon één besturingssysteem op de pc. Dit heet het host-besturingssysteem. Binnen dat besturingssysteem installeer je vervolgens een virtualisatielaag, de virtual-machinemanager. Deze softwarelaag voegt de mogelijkheid toe om op de pc virtuele machines in te richten. Een virtuele machine is een software-imitatie van een computer, die via de virtualisatielaag gebruikmaakt van de hardware van een andere fysieke computer. Je kunt zo’n virtuele machine opstarten en ziet dan net als bij een echte computer het bios starten, daarna kun je een besturingssysteem installeren. In de virtualisatielaag configureer je meestal per virtuele machine hoeveel van het computergeheugen die krijgt om te gebruiken, hoeveel rekenkracht van de processor en hoeveel opslagruimte op de fysieke schijf.

02 Waarom virtualiseren?

De extra mogelijkheden die ontstaan door virtualisatie zijn legio. Zo kun je doordat host- en gast-besturingssystemen gelijktijdig actief zijn, gelijktijdig op dezelfde computer meerdere versies van een besturingssysteem gebruiken. Bijvoorbeeld: Windows 10 naast Windows 7 of 8. Of twee versies van Windows 10 naast elkaar. Maar je kunt ook besturingssystemen als Linux, OpenBSD, Solaris of het antieke MS-DOS gebruiken. Je kunt programma’s die maar op één specifiek besturingssysteem werken, toch tegelijkertijd met je ‘normale’ applicaties gebruiken. In het verlengde hiervan kun je verouderde software blijven gebruiken die niet meer compatibel is met een nieuwere versie van het host-besturingssysteem. Dit kan zelfs voorkomen dat je een dure nieuwe licentie moet kopen voor een nieuwere versies wanneer de oude op zich nog prima voldoet.
Virtuele machines zijn ook ideaal om onbekende programma’s te testen. De software die je in de virtuele machine gebruikt, kan namelijk niet de werking van het host-besturingssysteem verstoren. Het is dus veilig om software binnen een virtuele machine te gebruiken, al zijn antivirus en updates daar even noodzakelijk.

03 Welke hardware is nodig?

Virtualisatie heeft twee ingrediënten: virtualisatiesoftware én een fysieke computer. Bij deze computer tellen vooral de processor, werkgeheugen en opslag mee. Toch hoeft het echt geen heel dure en uitgebreide computer te zijn. Een computer van een paar jaar oud met 4 GB geheugen en een paar gigabytes vrije ruimte op de harde schijf volstaat al. Alleen kun je dan wel minder virtuele machines tegelijk draaien. Want hoewel de virtualisatiesoftware de rekenkracht van de computer keurig verdeelt, het host-besturingssysteem claimt altijd een deel van de rekenkracht en het geheugen, en belast ook de harde schijf. In de praktijk is vooral de hoeveelheid intern geheugen cruciaal: 4 GB is net aan, 8 GB is prima, 16 GB of meer perfect. Gebruik daarnaast het liefst een recente 64bit-processor en een ssd in plaats van een harde schijf (met minstens enkele tientallen gigabytes beschikbaar).

04 Welke software is nodig?

Het aanbod aan virtualisatieprogramma’s is niet heel groot. Allereerst is er VMware, dat biedt voor zowel Windows als Linux twee dezelfde programma’s: Workstation Pro en Workstation Player. Hoewel de naam anders suggereert, kun je met de Player ook virtuele machines maken. Bovendien is Workstation Player gratis voor niet-commercieel gebruik. Voor macOS biedt VMware de betaalde programma’s Fusion en Fusion Pro. Ook Parallels Desktop is een betaalde optie voor macOS.
Wil je gratis gebruikmaken van virtualisatie, dan is er naast VMware Player nog VirtualBox. VirtualBox is opensource en beschikbaar voor Windows, Linux, Solaris, OpenSolaris én macOS. VirtualBox stelt de minste eisen aan de hardware, maar is minder uitgebreid en minder goed in complexe grafische toepassingen en games. Tot slot heeft iedereen met een 64bit-versie van Windows 8 Pro of Windows 10 Pro de mogelijkheid het onderdeel Hyper-V aan de Windows-installatie toe te voegen. Ook hiermee is het mogelijk virtuele machines in te richten.

05 Software kiezen

Ga je virtualiseren op Windows, macOS of Linux? Heb je meer of minder geavanceerde functies nodig? Wil je ervoor betalen? Heb je veel grafische rekenkracht nodig? Dit zijn belangrijke overwegingen.
Wil je op elk besturingssysteem dezelfde virtualisatie gebruiken, dan is VirtualBox de enige keuze. Wil je meer geavanceerde functies en betere grafische prestaties, dan zijn de andere programma’s geschikter. Op macOS is de keuze tussen VMware Fusion, Fusion Pro of Parallels Desktop vooral te maken op basis van de prijs en mogelijke voorkeur. Op Windows voldoet VMware Player voor de meeste zaken. Wil je de meest geavanceerde mogelijkheden, dan kun je VMware Workstation Pro overwegen, maar met een prijs van 275 euro is dat programma niet goedkoop.
Hoewel sommige combinaties wel mogelijk zijn, raden we het in de praktijk af om meerdere virtualisatieprogramma’s tegelijk geïnstalleerd te hebben op één pc.

06 VirtualBox en VMware Player

In dit artikel focussen we ons verder op de twee gratis virtualisatieprogramma’s voor Windows: VirtualBox en VMware Player. Maar welk programma je ook gebruikt: de stappen zoals beschreven zijn in alle gevallen in alle programma’s zeer vergelijkbaar. De installatie heeft telkens weinig opties, de standaard instellingen leiden altijd tot een werkend product.
Het maken van een nieuwe virtuele machine gebeurt in alle programma’s met een wizard. De wizard zorgt ervoor dat alle belangrijke configuratieopties worden ingesteld. Klik in VMware Player op Create a new virtual machine. Als eerste moet je aangeven waar het besturingssysteem staat dat je in de virtuele machine wilt installeren. Is dit een echte cd of dvd, kies dan Installer disc en plaats de cd/dvd in de dvd-speler van de computer. Heb je geen echte schijf, maar wel een iso-bestand, dan werkt dat ook prima. Klik dan op Installer disc image file (iso) en selecteer via Browse het iso-bestand (bevestig met Next). Player past nu het vervolg van de installatiewizard aan op het te installeren besturingssysteem. Bij Windows kun je de licentiesleutel al invoeren en een administrator-account compleet met wachtwoord aanmaken. Klik op Next en geef de virtuele machine een naam en een plek op de harde schijf.

07 Virtuele schijf

De volgende stap in VMware Player is het aanmaken van de virtual schijf. Je kunt de virtuele machine op je systeem opslaan als één groot bestand of een reeks kleinere. De grootte van de virtuele schijf kun je zelf aanpassen, maar maak deze niet te klein om later in de virtuele machine geen ruimtegebrek te krijgen. Bovendien wordt de ruimte niet direct volledig ingenomen, de omvang die je opgeeft is de maximale grootte. Klik op Next, je ziet nu een overzicht van de instellingen voor de virtuele machine. Zijn deze in orde, klik dan op Finish om de virtuele machine aan te maken en het besturingssysteem te installeren.

08 VM maken in VirtualBox

Heb je voor VirtualBox gekozen, dan lopen de stappen zoals gezegd ongeveer hetzelfde. Om een nieuwe virtuele machine te maken klik je op Nieuw. Geef de virtuele machine een naam en selecteer het te installeren besturingssysteem en de versie. Klik op Volgende. Nu komen de configuratie-items geheugengrootte, harde schijf en locatie. Handhaaf alle standaard opties. Om de virtuele machine echt te installeren, klik je op Start en selecteer je daarna de cd, dvd of via Bladeren het iso-bestand waarop de installatiebestanden van het besturingssysteem te vinden zijn. Daarna begint de installatie die je net zo uitvoert als een installatie in een echte pc.

09 Updates, licenties en antivirus

Een virtuele machine denkt dat het een écht systeem is. Dat geldt ook voor alle software … en hackers en malware. Wil je Windows in een virtuele machine draaien, dan is een licentiesleutel nodig. Ook voor veel andere betaalde programma’s die je in de VM installeert zijn licenties nodig. Al die software moet ook geüpdatet en gepatcht worden voor optimale beveiliging. Kortom: op een virtuele machine zijn alle beveiligingsmaatregelen nodig die op een gewone pc ook nodig zijn: dus de firewall inschakelen, antivirus installeren etc.

10 VM optimaliseren

Een besturingssysteem kan alleen optimaal presteren wanneer het over de juiste drivers beschikt voor de onderliggende hardware. Een virtuele machine gebruikt meestal geen standaard drivers, er zijn aparte drivers voor nodig die niet standaard bij de installatie van een besturingssysteem in een virtuele machine worden gedownload en geïnstalleerd. Dat moet je in veel gevallen zelf doen, maar moeilijk is dat gelukkig niet. In VMware Player log je eerst in met een admin-account in de virtuele machine. Klik daarna met de muis op Player / Manage / Install VMware Tools. Player zal dan een virtuele cd-rom met daarop de drivers laden, die je daarop in één keer kunt installeren.
In VirtualBox gaat het op bijna identieke wijze via Apparaten / Invoegen Guest Additions CD Image. Als de installatie niet al zelf start, open dan in de virtuele machine Windows Verkenner en open de (virtuele) cd-romspeler. Start dan het installatieprogramma. Na afloop moet je de virtuele machine meestal opnieuw opstarten. Daarna zullen de prestaties (vooral de grafische) veel beter zijn.

11 Muis en toetsenbord

Wanneer je één of enkele virtuele machines gebruikt, wordt het ineens belangrijk in welke VM de input van je muis en toetsenbord terecht moet komen. Standaard is het zo dat zodra je met de muis in het venster van een virtuele machine klikt, de invoer daarna van muis én toetsenbord naar die virtuele machine gaan. Je kunt dit goed zien aan de muisaanwijzer. Beweegt de muis zich buiten het venster van de virtuele machine, dan staat de muis in de virtuele machine stil. Klik je echter één keer in het venster van de virtuele machine, dan bestuur je de muis in die virtuele machine met je echte muis.
Het wordt lastiger wanneer je de muis of toetsenbord weer buiten de virtuele machine wilt gebruiken. Beweeg je de muis naar buiten de virtuele machine, dan wil dat niet altijd. De muis zit dan ‘gevangen’ in de virtuele machine. Om de muis en daarmee ook het toetsenbord te bevrijden uit de virtuele machine, gebruik je in VirtualBox de rechter Ctrl-toets en in VMware de sneltoets Ctrl+Alt. Heb je de ‘Guest Addions’ van VirtualBox of de ‘VMware Tools’ geïnstalleerd, dan is het vaak niet nodig muis en toetsenbord op deze manier te bevrijden, dankzij de verbeterde drivers kun je dan de muis vrij in en uit de virtuele machine bewegen en daarmee ook de input van het toetsenbord sturen.

12 Snapshots

Snapshots zijn een heel krachtige mogelijkheid van (sommige) virtuele machines. Met een snapshot bevries je de toestand van een virtuele machine, zodat je daar later altijd naar terug kunt. Een soort savegame-functie die je uit games kent. Je gebruikt het bijvoorbeeld voordat je een programma installeert of een actie uitvoert waarvan je weet dat de virtuele machine die vermoedelijk niet goed doorstaat. Ben je klaar? Dan kun je met een paar klikken de virtuele machine weer terugzetten naar het moment dat je het snapshot maakte.
VMware Player ondersteunt het helaas niet, alleen de duurdere VMware Workstation. VirtualBox biedt wel snapshots. Om een snapshot te maken van een virtuele machine klik je in VirtualBox op Machinegereedschappen / Snapshots. In de werkbalk zie je Snapshots staan. Links is de actieve virtuele machine geselecteerd en rechts de opties voor snapshots. Klik daarna op Neem. Geef dan het snapshot een naam en eventueel een beschrijving, en klik op OK. Daarna kun je de virtuele machine gewoon verder gebruiken en (desgewenst) weer een nieuwe snapshot maken. Het kan ook via de toetsencombinatie rechter-Ctrl+T.

13 Snapshots gebruiken

In het venster van de snapshotmanager kun je door meerdere snapshots te maken een hele boom van onderling verbonden snapshots bouwen. Om te zien wat de situatie van een bepaald snapshot was, selecteer je dat in de lijst. Bij Attributen zie je de naam en beschrijving die je zelf aan het snapshot hebt gegeven. Wil je meer weten, klik dan op Informatie. Hier zie je de instellingen van de machine op het moment van het snapshot met alle hardware en instellingen, en een preview. Klik op Preview om een grotere weergave te zien. Wil je terugkeren naar een eerdere status van de virtuele machine, selecteer dan dat snapshot en klik op Terugzetten. VirtualBox biedt de mogelijkheid de huidige stand eerst als nieuw snapshot te bewaren, klik dan op Terugzetten en even later is de virtuele machine hersteld. Is de optie Terugzetten niet beschikbaar, sluit dan eerst de virtuele machine af.

LENOVO L13L4A61 voor Lenovo FLEX 2 14 15 15D Li-ion 32WH/4400mAh / 4Cell 7.2V
APPLE A1713 voor Apple A1708 Pro 13 MLL42CH/A MLUQ2CH/A Li-ion 4781mAh (54.5Wh) 11.4V
DELL T54FJ voor Dell Latitude E6420 E6520 Li-ion 60WH 11.1V
2TXYM 709MT 3WN11 H240AS-00 laptop adapter voor PSU DELL OPTIP 390 790 960 990
SONY VGP-BPS38 voor SONY SVP13 Pro13 Pro11 li-ion 4740mAh/36Wh 7.5V
ADS-40FSG-19 laptop adapter voor LG E1948S E2242C E2249 E1948 PC

Apple gaat iOS 11, macOS 10.13 en watchOS 4.0 op 5 juni onthullen

Apple heeft vandaag de media uitgenodigd voor de keynote tijdens de jaarlijkse Worldwide Developers Conference. De WWDC-keynote start dit jaar op 5 juni om 19:00 Nederlandse tijd en zal live te volgen zijn via een stream op de site van Apple. De verwachting is dat we gedurende de presentatie meer te horen krijgen over iOS 11, macOS 10.13, watchOS 4.0 en tvOS 11.

WWDC 2017-keynote

De keynote van Apple vindt zoals gebruikelijk altijd op de eerste dag van de Worldwide Developers Conference plaats en doorgaans worden de eerste bèta’s van de nieuwe versies van iOS, macOS, watchOS en tvOS dezelfde dag nog vrijgegeven. Daarnaast gaan er geruchten dat Apple nieuwe hardware gaat introduceren, zoals vernieuwde iMac’s en een Siri-speaker.
Dit jaar vindt de Worldwide Developers Conference plaats van 5 tot 9 juni in San Jose, Californië, terwijl eerdere evenementen altijd in San Francisco in het Moscone Center werden gehouden. Tickets voor het evenement werden eind maart voor $1.599 verkocht aan een willekeurige selectie van geïnteresseerden.
Apple verwacht in totaal 5.000 ontwikkelaars, die aan honderden Apple-ingenieurs vragen kunnen stellen over de ontwikkeling van apps. Ontwikkelaars die het evenement niet kunnen bijwonen, kunnen de sessies op een later moment terugkijken op de WWDC 2017-website en de WWDC-app voor iPhone, iPad en Apple TV.

MacBooks krijgen meer werkgeheugen

Binnenkort kunnen we een MacBook Pro bestellen met meer werkgeheugen. Het maximale RAM-geheugen van de huidige MacBook Pro-modellen is 16GB. Bij de nieuwe modellen wordt dat verhoogd naar 32GB.

Analist

Ming-Chi Kuo heeft dit in een notitie laten weten aan Apple Insider. Naast meer werkgeheugen krijgen de MacBooks waarschijnlijk ook de interne upgrade naar de nieuwe Kaby Lake-processors van Intel.

Professionals

De verbeterde specificaties zouden de MacBooks geschikter maken voor professionele gebruikers. Er waren al meer gebruikers die twijfelden of Apple nog wel interesse had in deze gebruikersgroep, en uit een interne memo bleek dat zelfs de medewerkers van Apple ervan overtuigd zijn dat de focus niet op Mac ligt.

Limiet

Toen Apple vorig jaar de nieuwe MacBook Pro op de markt bracht, konden kopers kiezen voor maximaal 16GB aan werkgeheugen in de laptops. Na kritiek van professionals uit de beeldbewerkingsindustrie, meldde marketingbaas Phil Schiller dat deze keuze is gemaakt om het meeste uit de batterij van de MacBook Pro te halen.
De Skylake-processors die Apple gebruikt voor de nieuwe MacBook Pro kunnen niet meer dan 16GB werkgeheugen gebruiken. Intel maakt wel processors die meer dan 16GB aan werkgeheugen kunnen gebruiken, maar deze processors zijn vaak bedoeld voor desktops met netstroom.

MacBook

Niet alleen de MacBook Pro krijgt een upgrade, ook de 12-inch MacBook krijgt waarschijnlijk deze nieuwe processor. Hierdoor kan de kleinere MacBook worden uitgerust met 16GB werkgeheugen, terwijl de limiet nu nog op 8GB ligt.
Met deze upgrade hoopt Apple ook de MacBook aantrekkelijker te maken voor zwaardere gebruikers. Volgens Kuo loopt de verkoop van de 13-inch MacBook Pro zonder Touchbar niet zoals Apple had gehoopt. De analist voorspelt fikse kortingen voor dit model om de verkoop een boost te geven.
Naast tegenvallende verkopen, kampt Apple ook met vertragingen. Hierdoor heeft Apple niet altijd aan de vraag naar Macs kunnen voldoen. Uit recente statistieken blijkt dat de verkoopcijfers van de Mac het afgelopen jaar zijn gedaald met 8,7%. Vergeleken met andere computerbedrijven is Apple hard achteruit gegaan.

Apple MacBook Pro 2016

Voor het eerst sinds 2012 heeft Apple echt nieuwe MacBook Pro’s uitgebracht voorzien van een opnieuw ontworpen behuizing. Dat is niet de enige vernieuwing, want met de Touch Bar heeft Apple ook nog een nieuwe invoermethode bedacht. Wij gingen aan de slag met de 15inch-variant van de MacBook Pro.
Halen we de Apple MacBook Pro uit de doos, dan vallen naast de geringe dikte direct twee andere dingen op. Het wit verlichte Apple-logo op de schermdeksel waaraan je al sinds jaar en dag een MacBook direct herkent, is verdwenen. Apple heeft gekozen voor een spiegelend logo. Naast de traditionele aluminumkleur is de MacBook Pro nu ook beschikbaar in Space Grey, een net iets donkerder tintje grijs. Ons testmodel was uitgevoerd in deze nieuwe kleur die ervoor zorgt dat de nieuwe MacBook nog frisser aanvoelt. Net als eerdere MacBooks voelt ook de behuizing van deze nieuwe variant stevig aan, Apple weet duidelijk hoe je een fraaie en degelijke laptop bouwt. Alleen op de onderkant ziet we een klein minpuntje. De ventilatieopeningen hebben net te scherpe randjes als je er toevallig met je hand langs gaat wanneer je de laptop verplaatst.

Uitstekend scherm

Net als op de vorige uitvoering heeft Apple gekozen voor een 15,4inch-scherm met een resolutie van 2880 x 1800 pixels. Het ips-scherm is met 500 nits wel een stuk helderder dan de 300 nits op de vorige uitvoering. Ook kan het scherm meer kleuren tonen dan het sRGB-scherm op de 2015-variant. De MacBook Pro ondersteunt nu net als de iMac Wide Color of DCI-P3. Dat maakt alleen uit als het materiaal dat je bekijkt ook echt gebruik maakt van die extra kleuren, iets dat doorgaans niet het geval is. Het scherm ziet er in ieder geval erg goed uit en heeft een uitstekende inkijkhoek en indrukwekkende helderheid.

Alleen usb-c

Een opvallend punt is dat vrijwel alle aansluitingen zijn verdwenen en vervangen door vier usb-c-poorten die allemaal ook Thunderbolt ondersteunen. De MacBook Pro is dus niet langer voorzien van Apples MagSafe-laadaansluiting, Apples magnetische laadstekker die losschiet als je over de draad struikelt. Jammer, want in de praktijk komt MagSafe af en toe best van pas. In plaats daarvan krijg je een usb-c-laadsnoer bij de MacBook Pro die je op ieder van de vier usb-c-aansluitingen kunt aansluiten. Dat is handig, want je kunt de laptop nu zowel aan de linker- als rechterkant opladen.
Usb-c is waarschijnlijk de toekomst, maar in 2016 is een laptop met alleen usb-c-poorten nog knap lastig. Je bent al gauw in de weer met allerlei adapters. Zorg er in ieder geval voor dat je minstens een usb-c-naar-usb-a-adapter aanschaft. In tegenstelling tot de iPhone 7 is de MacBook Pro nog wel voorzien van een 3,5mm-geluidsuitgang. Volgens Apple omdat de professional die nog nodig heeft. Een beetje vreemd verhaal, omdat in ieder geval professionele geluidsbewerkers vermoedelijk gebruik zullen maken van een digitale geluidsinterface. Extra vreemd is daarbij dat de 3,5mm-aansluiting niet langer s/pdif ondersteunt. Een andere aansluiting die we missen is een kaartlezer, de MacBook Pro heeft niet langer een SD-kaartlezer.

Toetsenbord en trackpad

Het toetsenbord is een doorontwikkeling van het toetsenbord met vlindermechanisme dat we kennen van Apples 12 inch MacBook. De toetsen vallen nog steeds op door de erg geringe travel van 0,5 mm. Je kunt de toetsen dus vrijwel niet indrukken, iets dat niet iedereen even fijn zal vinden. Tegelijkertijd geven de toetsen wel een voelbare ‘klik’. Je hebt tijdens het typen dus wel feedback dat je de toetsen indrukt. Het nadeel daarvan is dat deze klik er wel voor zorgt dat stil typen erg lastig is, iedere toetsaanslag is hoorbaar voor anderen. Er is na wat wennen prima mee te werken, maar het toetsenbordtype op de vorige MacBook Pro vonden we fijner.
Apple heeft het Force Touch-trackpad een flink stuk groter gemaakt. We durven de trackpad met een afmeting van 15,9 x 9,9 cm zelfs gigantisch te noemen. Het grote voordeel zou volgens Apple zijn dat je vingers meer ruimte hebben om te bewegen. Zelf hebben we hier niet echt voordeel van omdat we de snelheid van de aanwijzer een tikje sneller zetten dan normaal. We hadden er in ieder geval geen last van. Prettig is dat je de muiscursor zelf kunt bedienen als je de palm van je andere hand op de trackpad houdt. Ook tijdens het tikken hebben we geen onbedoelde cursorbewegingen gezien doordat de palmen deels op de trackpad rusten. Apples palmdetectie werkt kortom erg goed.

Touch Bar

De echte vernieuwing van de MacBook Pro is de Touch Bar die de rij met functietoetsen inclusief Escape vervangt. Apple gelooft niet in aanraakschermen op de laptop, maar de Touch Bar zou je met wat fantasie een supperdunne iPad kunnen noemen. Het langwerpige aanraakgevoelig OLED-scherm heeft een Retina-resolutie van 2170 x 60 pixels waarmee je effectief een resolutie hebt van 1085 x 30 pixels. De schermhelderheid kun je zelf niet instellen, de MacBook bepaalt zelf hoe helder het getoonde beeld van de Touch Bar is.
Standaard draait de Touch Bar in de contextgevoelige weergave waarbij in ieder programma andere functies en knoppen worden getoond. In de standaardweergave worden altijd knoppen voor de volumeregeling en schermhelderheid getoond. Wanneer je hier op klikt, dan zie je een schuifje waarmee je het volume of de helderheid kunt aanpassen. Door de fn-toets ingedrukt te houden, krijg je de klassiek functietoetsen te zien voor bijvoorbeeld de schermhelderheid en volumeregeling. Je kunt dan onder andere het volume en schermhelderheid op de ‘ouderwetse’ manier aanpassen door op de knoppen te drukken.
Handig is dat je zelf kunt kiezen welke knoppen er in de standaardweergave en klassieke weergave getoond worden, zo kun je bijvoorbeeld een knop toevoegen voor het maken van een schermafbeelding. Ook in sommige applicaties kun je zelf bepalen welke knoppen of functies er getoond worden. Eventueel kun je het contextgevoelige gedeelte helemaal uitschakelen waarna altijd de functionaliteit van de functietoetsen getoond wordt.
De Touch Bar is niet alleen een fraaiere manier om functietoetsen te gebruiken. In ondersteunde programma’s waar vrijwel alle meegeleverde software als Pages, Safari en Foto’s onder vallen zie je unieke knoppen en functies. In Pages krijg je bijvoorbeeld knoppen om tekst vet of schuin te maken en stijlen toe te passen. In Safari zie je je favorieten en thumbnails van de tabbladen waarmee je kunt wisselen tussen de tabbladen. In Berichten zit dan weer een knopje waarmee je direct alle soorten emoticons kunt toevoegen. Sommige functies zijn op zich best handig, maar voor het grootste gedeelte geldt dat de knoppen ook in de normale interface op het scherm worden getoond of zelfs via toetscombinaties direct zijn te gebruiken.
Ben je een fervent blindtyper, dan is het zelfs lastig om steeds naar de Touch Bar te kijken in plaats van naar het normale scherm. Daarbij is het ook wat verwarrend dat de indeling functionaliteit per programma verschilt. Dat is natuurlijk logisch, voor de menu’s en knoppen op het normale scherm geldt immers hetzelfde. Het zorgt er wel voor dat je nu constant naar twee schermen moet kijken. Vooralsnog moet de Touch Bar zich wat ons betreft nog echt bewijzen, zeker omdat Apple de beste trackpad op de markt heeft waarmee de muiscursor razendsnel naar een knop is te bewegen.

Prestaties

De variant die wij getest hebben bevat een Intel Core i7-6700HQ quadcoreprocessor met een basiskloksnelheid van 2,6 GHz en een turbofrequentie tot 3,5 GHz. De processor is uit Intels Skylake-generatie, er zijn nog geen geschikte processors uit Intels Kaby Lake-generatie. De machine bevat 16 GB RAM en dat is tevens de maximale hoeveelheid. Een hoeveelheid van 16 GB is natuurlijk prima bruikbaar, maar we kunnen ons voorstellen dat professionals die in de weer zijn met virtuele machines behoefte hebben aan meer geheugen. Volgens Apple is meer geheugen op een energiezuinige manier niet mogelijk. De processor bevat in de vorm van Intel HD Graphics 530 een geïntegreerde gpu. Daarnaast heeft Apple met de AMD Radeon Pro 450 voorzien in een losse gpu met 2 GB eigen geheugen.
Apple maakt gebruik van een pci-e-ssd die is aangesloten via vier pci-e-lanes. Dit is de modernste en snelste interface die momenteel voorhanden is. De SSD is dan ook razendsnel. De door ons gebruikte Blackmagic Disk Speed Test liet een leessnelheid van 2000 MB/s zien. Helaas blijkt achteraf dat dit de maximale waarde van de benchmark is, de SSD schijnt zelfs zo’n 2300 MB/s te halen. De schrijfsnelheid in onze test is 1422 MB/s. Hoewel de leessnelheid wellicht zelfs nog een tikje hoger is, is duidelijk dat dit een indrukwekkende SSD is. De combinatie van al deze onderdelen zorgt voor een razendsnelle laptop.
Apple belooft je tien uur accuduur en in de praktijk kun je dat bij normale (kantoor)werkzaamheden bij gebruik van de geïntegreerde gpu in de processor inderdaad halen. De MacBook Pro bevat twee ventilators. Opvallend voor een Apple-laptop is dat die ventilators constant draaien. Op een normaal afstandje hoor je ze tijdens lichte werkzaamheden als browsen of tekstverwerken niet echt, maar als je heel goed luistert hoor je ze een beetje zoemen. Belast je de laptop zwaar, dan hoor je ze wel.

Conclusie

Apple's nieuwe MacBook Pro is in de 15inch-uitvoering onmiskenbaar een fraaie notebook. Het apparaat is erg dun, heeft een fantastisch scherm en valt op door de Touch Bar. Die Touch Bar is zeker vernieuwend, maar we zijn er nog niet over uit of het echt iets toevoegt. Alle functionaliteit die je op de Touch Bar ziet, staat immers ook op het normale scherm. Daar komt bij dat je ongetwijfeld flink betaald voor de Touch Bar. Het is prettig dat de MacBook Pro erg dun en licht is, maar we vragen ons af of Apple niet net iets te ver is gegaan. Het vorige type toetsenbord met iets meer travel vonden wij fijner. Apple zet met vier usb-c-poorten duidelijk in op de toekomst en heeft daarbij alle poorten ook voorzien van Thunderbolt 3. Hierdoor kun je de poorten voor alle denkbare toepassingen gebruiken en je laptop via ieder van de aansluitingen opladen. Over een paar jaar als usb-c is ingeburgerd ben je vast heel blij met die vier identieke aansluitingen. In het heden zul je echter aan de slag moeten met adapters en speciale kabels waarvan er geen één wordt meegeleverd. Dan komen we misschien wel bij het grootste nadeel: de prijs. De ‘instapvariant’ die wij getest hebben kost 2699 euro en dat is erg veel geld.

Nieuwe MacBook Pro kopen Alles wat je moet weten

Apple heeft donderdag drie nieuwe MacBook Pro-modellen geïntroduceerd, waarvan er twee beschikken over een oled-touchstrip. De MacBook Pro’s worden aangeboden met een 13- of 15-inch scherm en zijn verder voorzien van een nieuw slanker ontwerp en ondersteuning voor de Touch ID-vingerafafdruksensor.
De belangrijkste vernieuwing is de oled-touchstrip, Touch Bar, op de plek waar normaal de fysieke functietoetsen zitten. Apple hoopt hiermee de productiviteit van de gebruiker te verbeteren, omdat ze bepaalde acties sneller zouden kunnen uitvoeren zonder dat er tools op het beeldscherm worden weergegeven. Het langwerpige scherm kan op basis van gebruik verschillende opties weergeven. Apple heeft zelf enkele features toegevoegd, maar ontwikkelaars kunnen ook ondersteuning toevoegen voor de Touch Bar.
Tijdens de presentatie van de nieuwe MacBook Pro’s liet Apple onder andere zien wat er mogelijk is met de Touch Bar wanneer je bijvoorbeeld Safari hebt geopend. Het systeem geeft in dit geval openstaande tabbladen en veelgebruikte websites weer, zodat je sneller kan wisselen. Een ander voorbeeld is de Foto-app waar straks thumbnails van foto’s en video’s in de strip worden getoond. De onderstaande video geeft je een idee hoe de Touch Bar in de praktijk werkt.
Standaard worden er in de Touch Bar virtuele knoppen weergegeven om het volume of de helderheid aan te passen. Gebruikers kunnen de indeling zelf aanpassen en bij het indrukken van de fn-knop worden de traditionele functietoetsen in digitale vorm getoond. Aan rechterkant van de strip is een aan/uit-knop geplaatst met een geïntegreerde Touch ID-vingerafdruksensor. Het is daardoor eveneens mogelijk om betalingen af te ronden via Apple Pay en ook is er ondersteuning aanwezig voor meerdere gebruikers.
De aluminium behuizing van de 13-inch MacBook Pro is 17% dunner (14,9mm) dan zijn voorganger en het gehele product heeft 23% minder volume. De 15-inch versie is 14% dunner (15,5mm) en is 20% compacter. Beide producten zijn voorzien van vier Thunderbolt 3-poorten, die allen kunnen worden gebruikt om de laptop op te laden. Apple neemt daarmee tegelijkertijd ook afscheid van de magnetische MagSafe-voedingspoort.
Apple omschrijft de nieuwe MacBook Pro’s als de krachtigste laptops die het bedrijf ooit heeft gemaakt. Het goedkoopste 13-inch model heeft een 2,9GHz dual-core Intel Core i5-processor met Turbo Boost-snelheden tot 3,3GHz, 8GB RAM en 256GB opslag. De 15-inch versie beschikt standaard over een 2,6Ghz quad-core Intel Core i7-processor met Turbo Boost-snelheden tot 3,5Ghz, 16GB RAM en 256GB opslag. In beide gevallen gaat het om Skylake-processors en niet om de nieuwere Kaby Lake-chips, vermoedelijk zijn deze nog niet beschikbaar voor fabrikanten.
De 15-inch MacBook Pro is uitgerust met AMD Radeon Pro-gpu’s op basis van de Polaris-architectuur. Er kan door de gebruiker gekozen worden tussen een Radeon Pro 450 met 2GB GDDR5-geheugen of een Radeon Pro 460 met 4GB GDDR5-geheugen. Het nieuwe flashgeheugen biedt sequentiële leessnelheden boven 3Gb/s en het is mogelijk om een 5k-scherm aan te sturen via een enkele Thunderbolt 3-poort.
Het scherm van de nieuwe MacBook Pro’s heeft een maximale helderheid van 500 nits en daarmee is het scherm 67 procent helderder dan zijn voorganger, en ook heeft het 67 procent meer contrast. Volgens Apple beschikken de Pro’s over het eerste Mac-scherm met ondersteuning voor een breder kleurbereik. Ondanks deze verbeteringen zou het scherm 30 procent minder energie verbruiken dankzij een variabele verversingssnelheid en efficiëntere led’s.
Het toetsenbord is een stukje platter geworden en de nieuwe toetsen hebben dan ook aanzienlijk minder travel. Een tweede generatie butterfly-mechanisme moet zorgen voor meer stabiliteit en feedback. Onder het toetsenbord is een Force Touch-tracpkad geplaatst dat twee keer zo groot is.
De goedkoopste MacBook Pro met Touch Bar is verkrijgbaar vanaf 1999 euro, terwijl de 15-inch MacBook Pro is te verkrijgen vanaf 2699 euro; beide modellen worden over drie tot weken geleverd. Apple brengt daarnaast ook een 13-inch MacBook Pro op de markt zonder Touch Bar en Touch ID. Deze versie beschikt over slechts twee Thunderbolt 3-poort, een tragere grafische processor en een 2,0GHz Core i5-processor. De adviesprijs bedraagt 1699 euro.

Afbeeldingen tonen nieuwe MacBook Pro met oledstripAfbeeldingen tonen nieuwe MacBook Pro met oledstrip

Apple bracht afgelopen maandag macOS 10.12.1 Sierra uit voor een groot aantal Macs, maar de update lijkt ook ondersteuning te bevatten voor de MacBook die aankomende donderdag worden verwacht. In de systeembronnen zijn enkele aanwijzingen te vinden die suggereren dat de nieuwe MacBook Pro’s worden voorzien van een touchgevoelige oledstrip in plaats de fysieke functietoetsen van de huidige Macs.

MacBook Pro met oledstrip

De verwijzingen naar de oledstrip, vermoedelijk ‘Magic Toolbar’ genaamd, zijn gevonden in de Systeemvoorkeuren voor het virtuele toetsenbord van de Mac. Het omvat een aantal verschillende layouts die door bestaande Apple-apparaten worden gebruikt. Ieder bestand geeft een afbeelding weer van het virtuele toetsenbord dat een afspiegeling is van het fysieke toetsenbord van de gebruiker, inclusief de functietoetsen, escape en de aan/uit-knop.
Update: tijdens het schrijven van dit artikel zijn er enkele afbeeldingen verschenen waarop de nieuwe 13″ MacBook Pro is te zien met oledstrip. Op de afbeeldingen zien we hoe een gebruiker met zijn vingerafdruk een aankoop kan bevestigen via Apple Pay. Het lijkt er dus op dat Touch ID is geïntegreerd in het oledscherm, want er is geen afzonderlijke Touch ID-knop knop aanwezig. We zien ook dat het toetsenbord onder handen is genomen en dat er minder ruimte tussen de toetsen zit, vergelijkbaar met de layout van het 12″ MacBook-toetsenbord. Links en rechts van het toetsenbord zijn twee speakergrills zichtbaar en deze zijn niet aanwezig op de bestaande modellen.
De laatste update, macOS 10.12.1, voegt daar een drietal layouts aan toe, waarbij opvalt dat de functietoetsen niet langer zichtbaar zijn. De afbeeldingen lijken daarmee te bevestigen dat Apple de fysieke functietoetsen gaat vervangen door een oledstrip. Het is aannemelijk dat de functionaliteit van de Magic Toolbar in een ander menu kan worden aangepast, waardoor het niet langer nodig is om ze te laten zien op het virtuele toetsenbord van macOS. Het oledscherm kan contextuele knoppen weergeven op basis van de app die actief is.
Verder wordt er gesproken over een slanker en lichter ontwerp met een Touch ID-vingerafdruksensor geïntegreerd in de thuis-knop. Binnenin is er gekozen voor de Skylake- of Kaby Lake-processors van Intel, usb-c-poorten (USB 3.1 en Thunderbolt 3), een nieuwe op usb-c gebaseerde MagSafe-voedingspoort, configuratie-opties voor AMD Polaris-gpu’s en een platter toetsenbord met vlindermechanisme.
Naast een nieuwe 13” en 15” MacBook Pro gaan er eveneens geruchten over een 13” uitvoering van de MacBook, terwijl de iMacs en het Cinema Display met 5k-resolutie en geïntegreerde gpu pas in 2017 op de markt worden gebracht. De verwachting is dat de nieuwe MacBook en MacBook Pro’s direct beschikbaar zullen zijn.