Voor het eerst sinds 2012 heeft Apple echt nieuwe MacBook Pro’s uitgebracht voorzien van een opnieuw ontworpen behuizing. Dat is niet de enige vernieuwing, want met de Touch Bar heeft Apple ook nog een nieuwe invoermethode bedacht. Wij gingen aan de slag met de 15inch-variant van de MacBook Pro.
Halen we de Apple MacBook Pro uit de doos, dan vallen naast de geringe dikte direct twee andere dingen op. Het wit verlichte Apple-logo op de schermdeksel waaraan je al sinds jaar en dag een MacBook direct herkent, is verdwenen. Apple heeft gekozen voor een spiegelend logo. Naast de traditionele aluminumkleur is de MacBook Pro nu ook beschikbaar in Space Grey, een net iets donkerder tintje grijs. Ons testmodel was uitgevoerd in deze nieuwe kleur die ervoor zorgt dat de nieuwe MacBook nog frisser aanvoelt. Net als eerdere MacBooks voelt ook de behuizing van deze nieuwe variant stevig aan, Apple weet duidelijk hoe je een fraaie en degelijke laptop bouwt. Alleen op de onderkant ziet we een klein minpuntje. De ventilatieopeningen hebben net te scherpe randjes als je er toevallig met je hand langs gaat wanneer je de laptop verplaatst.
Usb-c is waarschijnlijk de toekomst, maar in 2016 is een laptop met alleen usb-c-poorten nog knap lastig. Je bent al gauw in de weer met allerlei adapters. Zorg er in ieder geval voor dat je minstens een usb-c-naar-usb-a-adapter aanschaft. In tegenstelling tot de iPhone 7 is de MacBook Pro nog wel voorzien van een 3,5mm-geluidsuitgang. Volgens Apple omdat de professional die nog nodig heeft. Een beetje vreemd verhaal, omdat in ieder geval professionele geluidsbewerkers vermoedelijk gebruik zullen maken van een digitale geluidsinterface. Extra vreemd is daarbij dat de 3,5mm-aansluiting niet langer s/pdif ondersteunt. Een andere aansluiting die we missen is een kaartlezer, de MacBook Pro heeft niet langer een SD-kaartlezer.
Apple heeft het Force Touch-trackpad een flink stuk groter gemaakt. We durven de trackpad met een afmeting van 15,9 x 9,9 cm zelfs gigantisch te noemen. Het grote voordeel zou volgens Apple zijn dat je vingers meer ruimte hebben om te bewegen. Zelf hebben we hier niet echt voordeel van omdat we de snelheid van de aanwijzer een tikje sneller zetten dan normaal. We hadden er in ieder geval geen last van. Prettig is dat je de muiscursor zelf kunt bedienen als je de palm van je andere hand op de trackpad houdt. Ook tijdens het tikken hebben we geen onbedoelde cursorbewegingen gezien doordat de palmen deels op de trackpad rusten. Apples palmdetectie werkt kortom erg goed.
Standaard draait de Touch Bar in de contextgevoelige weergave waarbij in ieder programma andere functies en knoppen worden getoond. In de standaardweergave worden altijd knoppen voor de volumeregeling en schermhelderheid getoond. Wanneer je hier op klikt, dan zie je een schuifje waarmee je het volume of de helderheid kunt aanpassen. Door de fn-toets ingedrukt te houden, krijg je de klassiek functietoetsen te zien voor bijvoorbeeld de schermhelderheid en volumeregeling. Je kunt dan onder andere het volume en schermhelderheid op de ‘ouderwetse’ manier aanpassen door op de knoppen te drukken.
Handig is dat je zelf kunt kiezen welke knoppen er in de standaardweergave en klassieke weergave getoond worden, zo kun je bijvoorbeeld een knop toevoegen voor het maken van een schermafbeelding. Ook in sommige applicaties kun je zelf bepalen welke knoppen of functies er getoond worden. Eventueel kun je het contextgevoelige gedeelte helemaal uitschakelen waarna altijd de functionaliteit van de functietoetsen getoond wordt.
De Touch Bar is niet alleen een fraaiere manier om functietoetsen te gebruiken. In ondersteunde programma’s waar vrijwel alle meegeleverde software als Pages, Safari en Foto’s onder vallen zie je unieke knoppen en functies. In Pages krijg je bijvoorbeeld knoppen om tekst vet of schuin te maken en stijlen toe te passen. In Safari zie je je favorieten en thumbnails van de tabbladen waarmee je kunt wisselen tussen de tabbladen. In Berichten zit dan weer een knopje waarmee je direct alle soorten emoticons kunt toevoegen. Sommige functies zijn op zich best handig, maar voor het grootste gedeelte geldt dat de knoppen ook in de normale interface op het scherm worden getoond of zelfs via toetscombinaties direct zijn te gebruiken.
Ben je een fervent blindtyper, dan is het zelfs lastig om steeds naar de Touch Bar te kijken in plaats van naar het normale scherm. Daarbij is het ook wat verwarrend dat de indeling functionaliteit per programma verschilt. Dat is natuurlijk logisch, voor de menu’s en knoppen op het normale scherm geldt immers hetzelfde. Het zorgt er wel voor dat je nu constant naar twee schermen moet kijken. Vooralsnog moet de Touch Bar zich wat ons betreft nog echt bewijzen, zeker omdat Apple de beste trackpad op de markt heeft waarmee de muiscursor razendsnel naar een knop is te bewegen.
Apple maakt gebruik van een pci-e-ssd die is aangesloten via vier pci-e-lanes. Dit is de modernste en snelste interface die momenteel voorhanden is. De SSD is dan ook razendsnel. De door ons gebruikte Blackmagic Disk Speed Test liet een leessnelheid van 2000 MB/s zien. Helaas blijkt achteraf dat dit de maximale waarde van de benchmark is, de SSD schijnt zelfs zo’n 2300 MB/s te halen. De schrijfsnelheid in onze test is 1422 MB/s. Hoewel de leessnelheid wellicht zelfs nog een tikje hoger is, is duidelijk dat dit een indrukwekkende SSD is. De combinatie van al deze onderdelen zorgt voor een razendsnelle laptop.
Apple belooft je tien uur accuduur en in de praktijk kun je dat bij normale (kantoor)werkzaamheden bij gebruik van de geïntegreerde gpu in de processor inderdaad halen. De MacBook Pro bevat twee ventilators. Opvallend voor een Apple-laptop is dat die ventilators constant draaien. Op een normaal afstandje hoor je ze tijdens lichte werkzaamheden als browsen of tekstverwerken niet echt, maar als je heel goed luistert hoor je ze een beetje zoemen. Belast je de laptop zwaar, dan hoor je ze wel.
Halen we de Apple MacBook Pro uit de doos, dan vallen naast de geringe dikte direct twee andere dingen op. Het wit verlichte Apple-logo op de schermdeksel waaraan je al sinds jaar en dag een MacBook direct herkent, is verdwenen. Apple heeft gekozen voor een spiegelend logo. Naast de traditionele aluminumkleur is de MacBook Pro nu ook beschikbaar in Space Grey, een net iets donkerder tintje grijs. Ons testmodel was uitgevoerd in deze nieuwe kleur die ervoor zorgt dat de nieuwe MacBook nog frisser aanvoelt. Net als eerdere MacBooks voelt ook de behuizing van deze nieuwe variant stevig aan, Apple weet duidelijk hoe je een fraaie en degelijke laptop bouwt. Alleen op de onderkant ziet we een klein minpuntje. De ventilatieopeningen hebben net te scherpe randjes als je er toevallig met je hand langs gaat wanneer je de laptop verplaatst.
Uitstekend scherm
Net als op de vorige uitvoering heeft Apple gekozen voor een 15,4inch-scherm met een resolutie van 2880 x 1800 pixels. Het ips-scherm is met 500 nits wel een stuk helderder dan de 300 nits op de vorige uitvoering. Ook kan het scherm meer kleuren tonen dan het sRGB-scherm op de 2015-variant. De MacBook Pro ondersteunt nu net als de iMac Wide Color of DCI-P3. Dat maakt alleen uit als het materiaal dat je bekijkt ook echt gebruik maakt van die extra kleuren, iets dat doorgaans niet het geval is. Het scherm ziet er in ieder geval erg goed uit en heeft een uitstekende inkijkhoek en indrukwekkende helderheid.Alleen usb-c
Een opvallend punt is dat vrijwel alle aansluitingen zijn verdwenen en vervangen door vier usb-c-poorten die allemaal ook Thunderbolt ondersteunen. De MacBook Pro is dus niet langer voorzien van Apples MagSafe-laadaansluiting, Apples magnetische laadstekker die losschiet als je over de draad struikelt. Jammer, want in de praktijk komt MagSafe af en toe best van pas. In plaats daarvan krijg je een usb-c-laadsnoer bij de MacBook Pro die je op ieder van de vier usb-c-aansluitingen kunt aansluiten. Dat is handig, want je kunt de laptop nu zowel aan de linker- als rechterkant opladen.Usb-c is waarschijnlijk de toekomst, maar in 2016 is een laptop met alleen usb-c-poorten nog knap lastig. Je bent al gauw in de weer met allerlei adapters. Zorg er in ieder geval voor dat je minstens een usb-c-naar-usb-a-adapter aanschaft. In tegenstelling tot de iPhone 7 is de MacBook Pro nog wel voorzien van een 3,5mm-geluidsuitgang. Volgens Apple omdat de professional die nog nodig heeft. Een beetje vreemd verhaal, omdat in ieder geval professionele geluidsbewerkers vermoedelijk gebruik zullen maken van een digitale geluidsinterface. Extra vreemd is daarbij dat de 3,5mm-aansluiting niet langer s/pdif ondersteunt. Een andere aansluiting die we missen is een kaartlezer, de MacBook Pro heeft niet langer een SD-kaartlezer.
Toetsenbord en trackpad
Het toetsenbord is een doorontwikkeling van het toetsenbord met vlindermechanisme dat we kennen van Apples 12 inch MacBook. De toetsen vallen nog steeds op door de erg geringe travel van 0,5 mm. Je kunt de toetsen dus vrijwel niet indrukken, iets dat niet iedereen even fijn zal vinden. Tegelijkertijd geven de toetsen wel een voelbare ‘klik’. Je hebt tijdens het typen dus wel feedback dat je de toetsen indrukt. Het nadeel daarvan is dat deze klik er wel voor zorgt dat stil typen erg lastig is, iedere toetsaanslag is hoorbaar voor anderen. Er is na wat wennen prima mee te werken, maar het toetsenbordtype op de vorige MacBook Pro vonden we fijner.Apple heeft het Force Touch-trackpad een flink stuk groter gemaakt. We durven de trackpad met een afmeting van 15,9 x 9,9 cm zelfs gigantisch te noemen. Het grote voordeel zou volgens Apple zijn dat je vingers meer ruimte hebben om te bewegen. Zelf hebben we hier niet echt voordeel van omdat we de snelheid van de aanwijzer een tikje sneller zetten dan normaal. We hadden er in ieder geval geen last van. Prettig is dat je de muiscursor zelf kunt bedienen als je de palm van je andere hand op de trackpad houdt. Ook tijdens het tikken hebben we geen onbedoelde cursorbewegingen gezien doordat de palmen deels op de trackpad rusten. Apples palmdetectie werkt kortom erg goed.
Touch Bar
De echte vernieuwing van de MacBook Pro is de Touch Bar die de rij met functietoetsen inclusief Escape vervangt. Apple gelooft niet in aanraakschermen op de laptop, maar de Touch Bar zou je met wat fantasie een supperdunne iPad kunnen noemen. Het langwerpige aanraakgevoelig OLED-scherm heeft een Retina-resolutie van 2170 x 60 pixels waarmee je effectief een resolutie hebt van 1085 x 30 pixels. De schermhelderheid kun je zelf niet instellen, de MacBook bepaalt zelf hoe helder het getoonde beeld van de Touch Bar is.Standaard draait de Touch Bar in de contextgevoelige weergave waarbij in ieder programma andere functies en knoppen worden getoond. In de standaardweergave worden altijd knoppen voor de volumeregeling en schermhelderheid getoond. Wanneer je hier op klikt, dan zie je een schuifje waarmee je het volume of de helderheid kunt aanpassen. Door de fn-toets ingedrukt te houden, krijg je de klassiek functietoetsen te zien voor bijvoorbeeld de schermhelderheid en volumeregeling. Je kunt dan onder andere het volume en schermhelderheid op de ‘ouderwetse’ manier aanpassen door op de knoppen te drukken.
Handig is dat je zelf kunt kiezen welke knoppen er in de standaardweergave en klassieke weergave getoond worden, zo kun je bijvoorbeeld een knop toevoegen voor het maken van een schermafbeelding. Ook in sommige applicaties kun je zelf bepalen welke knoppen of functies er getoond worden. Eventueel kun je het contextgevoelige gedeelte helemaal uitschakelen waarna altijd de functionaliteit van de functietoetsen getoond wordt.
De Touch Bar is niet alleen een fraaiere manier om functietoetsen te gebruiken. In ondersteunde programma’s waar vrijwel alle meegeleverde software als Pages, Safari en Foto’s onder vallen zie je unieke knoppen en functies. In Pages krijg je bijvoorbeeld knoppen om tekst vet of schuin te maken en stijlen toe te passen. In Safari zie je je favorieten en thumbnails van de tabbladen waarmee je kunt wisselen tussen de tabbladen. In Berichten zit dan weer een knopje waarmee je direct alle soorten emoticons kunt toevoegen. Sommige functies zijn op zich best handig, maar voor het grootste gedeelte geldt dat de knoppen ook in de normale interface op het scherm worden getoond of zelfs via toetscombinaties direct zijn te gebruiken.
Ben je een fervent blindtyper, dan is het zelfs lastig om steeds naar de Touch Bar te kijken in plaats van naar het normale scherm. Daarbij is het ook wat verwarrend dat de indeling functionaliteit per programma verschilt. Dat is natuurlijk logisch, voor de menu’s en knoppen op het normale scherm geldt immers hetzelfde. Het zorgt er wel voor dat je nu constant naar twee schermen moet kijken. Vooralsnog moet de Touch Bar zich wat ons betreft nog echt bewijzen, zeker omdat Apple de beste trackpad op de markt heeft waarmee de muiscursor razendsnel naar een knop is te bewegen.
Prestaties
De variant die wij getest hebben bevat een Intel Core i7-6700HQ quadcoreprocessor met een basiskloksnelheid van 2,6 GHz en een turbofrequentie tot 3,5 GHz. De processor is uit Intels Skylake-generatie, er zijn nog geen geschikte processors uit Intels Kaby Lake-generatie. De machine bevat 16 GB RAM en dat is tevens de maximale hoeveelheid. Een hoeveelheid van 16 GB is natuurlijk prima bruikbaar, maar we kunnen ons voorstellen dat professionals die in de weer zijn met virtuele machines behoefte hebben aan meer geheugen. Volgens Apple is meer geheugen op een energiezuinige manier niet mogelijk. De processor bevat in de vorm van Intel HD Graphics 530 een geïntegreerde gpu. Daarnaast heeft Apple met de AMD Radeon Pro 450 voorzien in een losse gpu met 2 GB eigen geheugen.Apple maakt gebruik van een pci-e-ssd die is aangesloten via vier pci-e-lanes. Dit is de modernste en snelste interface die momenteel voorhanden is. De SSD is dan ook razendsnel. De door ons gebruikte Blackmagic Disk Speed Test liet een leessnelheid van 2000 MB/s zien. Helaas blijkt achteraf dat dit de maximale waarde van de benchmark is, de SSD schijnt zelfs zo’n 2300 MB/s te halen. De schrijfsnelheid in onze test is 1422 MB/s. Hoewel de leessnelheid wellicht zelfs nog een tikje hoger is, is duidelijk dat dit een indrukwekkende SSD is. De combinatie van al deze onderdelen zorgt voor een razendsnelle laptop.
Apple belooft je tien uur accuduur en in de praktijk kun je dat bij normale (kantoor)werkzaamheden bij gebruik van de geïntegreerde gpu in de processor inderdaad halen. De MacBook Pro bevat twee ventilators. Opvallend voor een Apple-laptop is dat die ventilators constant draaien. Op een normaal afstandje hoor je ze tijdens lichte werkzaamheden als browsen of tekstverwerken niet echt, maar als je heel goed luistert hoor je ze een beetje zoemen. Belast je de laptop zwaar, dan hoor je ze wel.
0 评论:
Een reactie posten